بی اختیاری ادراری

شاید شما یا فرزندتان به بی اختیاری ادراری مبتلا باشید. معمولا افراد مبتلا به بی اختیاری ادراری به دلیل مسائلی مانند خجالت، این مشکل خود را از بقیه پنهان می کنند.

اما دقت داشته باشید که خود این مشکل نیز علت دارد و تشخیص آن علت و درمان آن ضروری است. در این مقاله بررسی بی اخیاری ادراری، علل و درمان آن را داریم.

پس چنانچه شما و یا اطرافیانتان نیز از بی اختیاری ادراری رنج می برید و یا تنها قصد بالابردن اطلاعات خود در این زمینه را دارید، پیشنهاد می شود تا به ادامه ی مطلب توجه نمایید.

بی اختیاری ادراری چیست؟

خروج ادرار از مثانه بدون اختیار و اراده ی فرد، بی اختیاری ادرار نام دارد، که در این حالت کنترل اسفنکتر ارادی ضعیف می شود.

این بیماری یا عارضه در هر رده سنی مشاهده می شود اما با بالا رفتن سن ماهیچه های مثانه ضعیف می شود و بی اختیاری ادراری شدید تر می شود.

نوع جنسیت در بروز آن دخیل نیست و هم در زن و هم در مرد مشاهده می شود اما احتمال بروز آن در خانم ها بیشتر است و باید به متخصص زنان مراجعه کند تا مشکلش ریشه یابی شود و مورد درمان قرار بگیرد.

در اغلب موارد درمان موثر است. البته در سنین پایین، یعنی سنینی در نوزادی و اوایل کودکی که هنوز تشکیل اسفنکترها کامل نشده است

نیز شاهد این موضوع می باشیم که عادی است اما در صورت ادامه دار شدن لازم است که به پزشک متخصص مراجعه شود.

انواع

بی اختیاری ادراری را می توان به طور کلی به چهار دسته تقسیم نمود که عبارت اند از بی اختیاری ناشی از فشار، بی اختیاری فوری، بی اختیاری سرریزی، بی اختیاری کامل می باشد.

بی اختیاری ناشی از فشار: بی اختیاری ناشی از فشار در هنگام بروز انواع خاصی از فعالیت های بدنی مانند ورزش کردن، سرفه و عطسه رخ می دهد.

این فعالیت ها به عضله اسفنکتر فشار وارد می کند و این  فشار باعث شل شدن اسفنکتر و در نهایت عدم کنترل در نگهداری ادرار می گردد.

بی اختیاری فوری: نوعی بی اختیاری است که در آن فرد ناگهانی و خیلی شدید احساس نیاز به تخلیه ادرار پیدا می کند اما ممکن است تا زمان رسیدن به سرویس بهداشتی خود را خیس کند.

بی اختیاری سر ریز: در این نوع مثانه فرد در هنگام ادرار به طور کامل خالی نمی شود و مقداری ادار در مثانه باقی می ماند. بعدا ممکن است مقداری از ادرار باقی مانده نشت کند.

بی اختیاری کامل: در این نوع مثانه نمی تواند ادرار را در خود ذخیره کند. بی اختیاری کامل ممکن است به دلیل نقص مادر زادی، نقص در نخاع، نقص در سیستم ادراری یا فیستول باشد.

همچنین بخوانید درباره: هیسترکتومی یا برداشتن رحم

علل بی اختیاری ادراری

بی اختیاری ادرار ممکن است دائم و یا موقت باشد که در هریک از این موارد، علت ها می توانند متفاوت باشند. اما به طور کلی اولین اقدام در حل هر مشکل شناسایی علت آن می باشد.

دلایل بی اختیاری موقتی: در این نوع سبک زندگی فرد بسیار موثر است. استفاده از برخی داروها مانند داروی قلبی و آرام بخش و فشار خون،

نوشیدن بیش از حد مایعات، مصرف الکل یا مواد کافئین دار، نوشیدن نوشابه های گاز دار، عفونت ادراری، یبوست و… از جمله عواملی می باشند که منجر به این عارضه موقتی در افراد می شوند.

دلایل بی اختیاری ادراری دائمی: آسیب دیدن عضلات مربوط به ادرار، ابتلا به بیماری پروستات، سنگ مثانه، افزایش سن، حاملگی و زایمان، سرطان و… عواملی هستند که منجر به این بیماری دائمی می شوند.

سن: هر چه سن بالاتر می رود، ماهیچه های مثانه ضعیف تر می شوند و احتمال ابتلا به بی اختیاری ادراری افزایش پیدا می کند.

اما می توان در سنین جوانی با انجام ورزش هایی که ماهیچه های مثانه و لگن را قوی می کنند، از ضعیف شدن عضله ها جلوگیری کرد.

آسیب دیدن عضلات مربوط به ادرار: عضلات مثانه و لگن در ادرار نقش دارند. در صورتی ‌که این عضلات آسیب ببینند احتمال بروز بی اختیاری اداری افزایش پیدا میکند.

درمان

اکثرا افرادی که دارای بی اختیاری ادراری می باشند، از وضعیت خود خجالت می کشند و این مسئله را از دیگران پنهان می کنند.

اما لازم است دقت داشته باشید که ممکن است دلیل این بی اخیاری ممکن است بیماری هایی مانند عفونت مثانه، سنگ مجاری ادراری، عفونت ادراری و… باشد که در صورت عدم درمان تبدیل به مشکلات جدی تری گردد.

به همین دلیل فردی که با این مشکل روبه رو است، لازم است هرچه سریع تر  به متخصص مراجعه کند و شرح حال خود را برای او بازگو کند.

دکتر زنان و زایمان پس از معاینه آزمایش های لازم مانند آزمایش ادرار، سونوگرافی مثانه، تصویر برداری توسط اشعه ایکس و… را انجام می دهد و پس از تشخیص علت این مشکل به درمان آن می پردازد.

ریشه یابی علت بروز مشکل در کنترل و درمان آن بسیار موثر است. روش های درمان بی اختیاری ادرار شامل :تقویت عضلات لگن، کنترل وزن،

داشتن تحرک کافی، زمان بندی منظم برای دفع ادرار، درمان های دارویی، جراحی( با روش هایی بدون باز کردن شکم ، مثل TOT)  ، تحریک عصبی، تغییر رژیم غذایی می باشد.

جمع بندی

خروج ادرار از مثانه بدون اراده ی فرد بی اختیاری ادرار نام دارد که در این حالت کنترل اسفنکتر ارادی ضعیف می شود.

این عارضه در هر رده سنی مشاهده می شود اما با بالا رفتن سن ماهیچه های مثانه ضعیف می شود و بی اختیاری ادراری شدید تر می شود.

بی اختیاری ادراری را می توان به طور کلی به چهار دسته تقسیم نمود که عبارت اند از بی اختیاری ناشی از فشار، بی اختیاری فوری، بی اختیاری سرریزی، بی اختیاری کامل می باشد.

فردی که با این مشکل روبه رو است، لازم است هرچه سریع تر  به متخصص مراجعه کند و شرح حال خود را برای او بازگو کند.

پزشک پس از معاینه آزمایش های لازم مانند آزمایش ادرار، سونوگرافی مثانه، تصویر برداری توسط اشعه ایکس و… را انجام می دهد و پس از تشخیص علت این مشکل به درمان آن می پردازد.

برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به سایت دکتر آزیتا ناصری مراجعه کنید.