علت زخم دهانه رحم

زخم دهانه رحم از جمله بیماری های رایج در بین خانم‌هاست. اطلاع از علت زخم دهانه رحم می تواند به شما در پیدا نمودن راه درمان ان کمک کند. در این مطلب قصد داریم به بررسی علت زخم دهانه ی رحم بپردازیم.

دهانه رحم کجاست؟

جهت درک بیماری زخم دهانه رحم بهتر می باشد ابتدا بدانید که دهانه رحم دقیقاً کجای بدن خانم‌ها قرار دارد. دهانه رحم مجرایی باریک به شکل دونات می باشد که رحم و واژن را به یکدیگر وصل میکند.

این اندام پایین‌ترین نقطه رحم می باشد. خون قاعدگی هر ماه از راه دهانه رحم، از رحم خارج می‌گردد و به داخل واژن می‌رود. افزون بر این زمان بارداری دهانه رحم منبسط و باز می‌ گردد و اجازه می‌دهد که نوزاد از رحم خارج گردد.

زخم دهانه رحم چیست؟

در صورتی که چیزی دهانه رحم را تحریک نموده و موجب التهاب آن شود، دهانه رحم به بیماری زخم دهانه رحم دچار می‌شود که نام انگلیسی آن نیز Cervicitis می باشد. سرویسیت به معنی التهاب دهانه رحم است.

به همین جهت التهاب دهانه رحم در اثر تحریک، عفونت و یا آسیب سلول‌های دهانه رحم را پوشانده‌اند، ایجاد شده و موجب بیماری زخم دهانه رحم می‌ گردد.

بافت‌های تحریک‌شده یا آلوده دهانه رحم احتمال دارد قرمز و متورم شوند و مخاط و چرک از آن‌ها خارج گردد‌ افزون بر این در صورت لمس دهانه رحم ممکن می باشد به راحتی خونریزی نماید.

چه افرادی به زخم دهانه رحم مبتلا می‌شوند؟

زخم دهانه رحم بیماری رایجی در زنان می باشد. پیش‌بینی شده است که بیش از پنجاه درصد از زنان بزرگسال در دوره ای از زندگی خود به زخم دهانه ی رحم مبتلا می‌گردند.

بانوانی که رفتارهای پرخطر جنسی انجام می‌دهند و دارای چندین شریک زندگی می باشند در معرض خطر بیش تری قرار دارند.

بانوانی که به بیماری‌های مقاربتی مبتلا می شوند و یا شریک جنسی ان ها به بیماری‌های مقاربتی مبتلا می باشند نیز در معرض خطر زخم دهانه ی رحم می باشند.

اما تنها علت زخم دهانه ی رحم اعمال جنسی نیستند و عوامل دیگری هم موجب آن می‌شوند

علت زخم دهانه رحم چیست؟

همان‌طور که ذکر شد علت زخم دهانه رحم معمولا عفونت‌های مقاربتی می باشند، اما دلایل غیرعفونی هم می‌توانند موجب بروز این بیماری شوند. به‌طورکلی علت ابتلا به زخم دهانه رحم می تواند یکی از این دلایل باشد:

بیماری‌ها و عفونت‌های مقاربتی

عفونت‌های باکتریایی و ویروسی که موجب ایجاد زخم دهانه رحم می‌ گردد اکثر اوقات از راه تماس جنسی منتقل می‌ گردد. از جمله بیماری‌های مقاربتی که می‌توانند موجب ابتلا به التهاب دهانه رحم شوند می توان به این موارد اشاره نمود:
سوزاک
کلامیدیا
تریکومونیازیس
تبخال دستگاه تناسلی
مایکوپلاسما
اوره پلاسما

واکنش‌های آلرژیک

آلرژی یا حساسیت به محصولات جنسی از جمله اسپرم‌کش‌ها، کاندوم‌ها و… و هم چنین محصولات بهداشتی زنانه از جمله خوشبوکننده‌های زنانه، شیاف مهبل، کاپ قاعدگی، تامپون و … ممکن است موجب تحریک دهانه رحم و ابتلا به زخم دهانه رحم شوند.

رشد بیش از حد باکتری‌ها

رشد بیش از حد برخی از باکتری‌هایی که به‌ صورت طبیعی در واژن وجود دارند می‌تواند علت زخم دهانه ی رحم باشد. واژینوز باکتری به معنای عدم تعادل باکتری‌های سالم با باکتری‌های مضر موجود در واژن می باشد.

عدم تعادل هورمونی

داشتن استروژن کم و یا پروژسترون بالا نیز ممکن است در توانایی بدن جهت حفظ سلامت دهانه رحم تداخل ایجاد نماید. این عدم تعادل هورمونی گاها در زمان بارداری اتفاق می‌افتد و می‌تواند علت زخم دهانه ی رحم باشد.

سرطان

به ندرت در بعضی موارد، پرتودرمانی یا مبتلابون به سرطان ممکن است موجب ایجاد تغییراتی در دهانه رحم و التهاب ان شوند.

علائم زخم دهانه رحم

در اغلب مواقع، زخم رحم دارای هیچ علائم و نشانه‌ای نمی باشد و شما معمولاً بعد از آزمایشات و یا معاینات لگنی توسط پزشک ممکن است به وجود این بیماری پی ببرید.

نشانه‌ها و علائم زخم دهانه رحم در صورت وجود می توانند مواردی از جمله مقادیر زیادی ترشحات خاکستری یا زرد کم‌رنگ نامعمول در واژن که ممکن است بوی نامطبوعی هم داشته باشند.

ترشحات ضخیم، زرد یا سبز واژن که مشابه چرک می باشد، وجود مشکلات یا درد در دفع ادرار، خارش واژن، درد در زمان رابطه جنسی، خونریزی غیرطبیعی از واژن، لکه‌بینی واژینال، درد در لگن یا شکم، درد در معاینات دهانه رحم، تب

تشخیص زخم دهانه رحم

در صورتی که هرکدام از علائم زخم رحم را دارا می باشید یا درگیر اقدامات جنسی پرخطر می باشید لازم است جهت معاینه کامل لگن به متخصص زنان و زایمان مراجعه نمایید.

در این صورت متخصص ابتدا سوالاتی در مورد تعداد شرکای جنسی شما، داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم و راه هایی که برای پیشگیری از بارداری استفاده نموده اید

از شما می پرسد و سپس یک معاینه انجام می‌دهد تا وجود یا عدم وجود علائمی از جمله قرمزی در دهانه رحم، ترشحات واژن، وجود خون روی واژن یا دهانه رحم و التهاب دیواره‌های واژن را بررسی نماید.

در مرحله ی بعد ممکن است پزشک آزمایشاتی از جمله تست پاپ اسمیر انجام دهد.

افزون بر این از هرگونه ترشحات واژن نیز جهت آزمایش باکتری‌های موجود در رحم نمونه‌برداری می‌کند تا با بررسی آن‌ها، داشتن بیماری واژینوز باکتریایی را تشخیص دهد.

آزمایشاتی از جمله سوزاک و کلامیدیا نیز روی شما انجام می گردد تا بیماری به طور کامل تشخیص داده شود.

همچنین بخوانید درباره: کولپوسکوپی

نحوه درمان زخم دهانه رحم

در صورتی که دکتر زنان و زایمان تشخیص دهد که به زخم رحم مبتلا می باشید به طور معمول برای درمان هرگونه عفونت باکتریایی که موجب ایجاد این بیماری شده است،

برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز می‌نماید، زنان پایین ۲۵ سال یا کسانی که رفتارهای جنسی پرخطر دارند،

حتی در صورتی که وجود باکتری در آزمایشات آن‌ها تشخیص داده نشود نیز ممکن است با آنتی‌بیوتیک درمان گردندگ تشخیص بعضی از باکتری‌ها دشوار، اما ممکن می باشد.

در صورتی که علت زخم دهانه ی رحم، عفونت‌های مقاربتی نباشد ممکن است به درمان زخم رحم نداشته باشید.

اما اگر به وجود عفونت مشکوک می باشید هدف اصلی درمان شما درمان عفونت و جلوگیری نمودن از انتشار آن به رحم و لوله‌های رحمی و یا هم چنین انتقال آن به جنین در زمان بارداری است.

بسته به نوع ارگانیسم به وجود آورنده ی عفونت، پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد قارچ و یا داروهای ضد ویروسی را به‌عنوان داروی زخم دهانه رحم تجویز نماید.

جمع بندی

علت زخم دهانه رحم معمولا عفونت‌های مقاربتی می باشند، اما دلایل غیرعفونی هم می‌توانند موجب بروز این بیماری شوند.

به‌طورکلی علت ابتلا به زخم دهانه رحم می تواند عوامل مختلفی از جمله الرزی، باکتری ها، سرطان، عدم تعادل هورمونی و… باشد.

برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به سایت دکتر آزیتا ناصری مراجعه کنید.